Polnische Wälder
fot. Paweł Fabijański
fot. Paweł Fabijański
fot. Paweł Fabijański
Polen gehört in Bezug auf die Waldfläche zur europäischen Spitze. Diese nimmt mit 9,1 Mio. ha 29,2 % der Gesamtfläche ein. Die Mehrheit der Wälder sind Staatseigentum, das durch den Staatsforstbetrieb „Lasy Państwowe" („Staatsforste") (PGL LP) verwaltet wird.
In Polen gibt es immer mehr Wälder. Der Waldanteil ist von 21 % im Jahre 1945 auf 29,2 % heute gestiegen. Zwischen den Jahren 1995 und 2011 ist die Waldfläche um 388 Tausend Hektar gestiegen. Die Grundlage für die Aufforstung bildet das „Nationale Waldmehrungsprogramm", nach dem der Waldanteil im Jahre 2020 30% und im Jahre 2050 33% betragen soll. Die polnischen Wälder sind reich an Pflanzen, Tieren und Pilzen. Insgesamt leben 65% aller Tiere im Wald.
Die Wälder wachsen in unserem Land auf den schwächsten Böden, hauptsächlich im Zusammenhang mit der Entwicklung der Landwirtschaft in den vergangenen Jahrhunderten. Dies beeinflusst die Verteilung der Waldstandorte in Polen. Über 55% der Wälder sind Nadelwälder. Den Rest bilden Laubwälder, meistens Laubmischwälder. Einen kleinen Anteil der Laubwälder nehmen mit etwas mehr als 3% Erlenbruchwälder und Auwälder ein.
In den Jahren 1945-2011 hat sich der Flächenanteil der Laubwälder im Gebiet des PGL LP von 13 auf über 28,2% vergrößert.
In Flachland- und Hochlandgebieten überwiegt die Kiefer. Sie wächst auf 64,3% der Waldfläche vom PGL LP und auf 57,7% der privaten und kommunalen Wälder. Im Gebirge dominiert die Fichte (im Westen) bzw. die Fichte und die Buche (im Osten). Die Dominanz der Kiefer ergibt sich aus der Art der Forstwirtschaft in der Vergangenheit. Die einstigen Monokulturen hingen mit dem hohen industriellen Bedarf an Holz. Es hat sich jedoch herausgestellt, dass solche Wälder gegen klimatische Faktoren weniger resistent sind und auch von Schädlingen leichter angegriffen werden können.
Der Anteil anderer Baumarten, hauptsächlich der Laubbaumarten, in den polnischen Wäldern steigt kontinuierlich. Die Forstleute gehen weg von Monokulturen und passen den Baumbestand an die natürlichen Standortbedingungen an. Dank diesen Maßnahmen konnte der Flächenanteil der Laubwälder im Gebiet des PGL LP von 13 % auf über 28,2 % ansteigen. Immer häufiger gibt es Eichen, Eschen, Spitzahorne, Bergahorne, Ulmen sowie Birken, Buchen, Erlen, Pappeln, Hainbuchen, Espen, Linden und Weiden.
In unseren Wäldern kommen meistens Baumbestände in Altersklassen zwischen 40 und 80 Jahren. Das durchschnittliche Alter beträgt 60 Jahre. Es gibt immer mehr große Bäume, die über 80 Jahre alt sind. Seit dem Ende des 2. Weltkrieges ist der Flächenanteil solcher Altbäume von 0.9 Mio. ha auf fast 1,85 Mio. ha gestiegen.
Asset Publisher
Pomagamy dzikim zwierzętom – działania nadleśnictwa w maju
Pomagamy dzikim zwierzętom – działania nadleśnictwa w maju
Leśne Pogotowie
Orzesznica. Fot. P.Walisko
Orzesznica, Fot. P.Walisko
Dzięcioł - ikonografia
Przekazanie uratowanego dzięcioła. Fot. T.Mrówka
Uratowany dzięcioł. Fot. P.Kaleta
Pomagamy dzikim zwierzętom – działania nadleśnictwa w maju
W ostatnich dniach na terenie naszego nadleśnictwa miały miejsce dwie sytuacje, w których ludzie okazali wielką wrażliwość i troskę wobec dzikich zwierząt.
23 maja do naszej siedziby trafił zraniony dzięcioł, którego przywiózł ksiądz z parafii w Pawonkowie. Ptak był osłabiony i wymagał natychmiastowej pomocy. Został zabezpieczony przez pracowników nadleśnictwa i przewieziony do Leśnego Pogotowia w Mikołowie. Tam specjaliści udzielą mu fachowej opieki, jeśli stan zdrowia pozwoli, ptak powróci na wolność.
26 maja odebraliśmy kolejny telefon – tym razem z Technikum Leśnego w Brynku. Na terenie szkoły znaleziono osłabioną orzesznicę, która również została przewieziona do Leśnego Pogotowia w Mikołowie. Ten niewielki ssak, rzadko spotykany na co dzień, również otrzyma tam niezbędną pomoc.
Kilka słów o naszych podopiecznych
Dzięcioły to ptaki wyjątkowo pożyteczne – pomagają utrzymać równowagę w ekosystemie, żywiąc się owadami, w tym larwami szkodników drzew. Ich charakterystyczne stukanie w pnie to efekt poszukiwania pożywienia lub tworzenia dziupli.
Orzesznica (Muscardinus avellanarius) to mały, nadrzewny gryzoń, objęty ścisłą ochroną gatunkową. Aktywna głównie nocą, żywi się owocami, nasionami i owadami. Zimą zapada w sen zimowy. Spotkanie tego rzadkiego ssaka to niecodzienne wydarzenie.
Kiedy pomagać, a kiedy nie przeszkadzać?
W okresie wiosenno-letnim często spotykamy młode dzikie zwierzęta – ptaki, sarny, zające czy jeże. Warto pamiętać, że nie każde znalezione młode wymaga pomocy. Często rodzice są w pobliżu i celowo zostawiają młode bez opieki, by nie zwracać na nie uwagi drapieżników.
Zwierzę należy zabezpieczyć tylko wtedy, gdy:
- jest widocznie ranne lub chore,
- zostało zaatakowane przez inne zwierzę,
- znajduje się w miejscu zagrażającym jego życiu (np. na drodze).
W razie wątpliwości zawsze najlepiej skontaktować się z leśniczym, strażą leśną lub Leśnym Pogotowiem, zanim podejmiemy działania.
Dziękujemy wszystkim osobom, które z troską podchodzą do losu dzikich zwierząt. To dzięki takim postawom możemy skutecznie pomagać naturze.
