Samochód
Czy mogę wjechać samochodem do lasu? Skąd mam wiedzieć czy droga jest publiczna czy leśna? Czy strażnik leśny może nałożyć mandat? - odpowiedzi na te i inne pytania.
Czy mogę wjechać samochodem do lasu?
Zasady udostępniania lasów są precyzyjnie opisane w rozdziale 5. Ustawy o lasach. Wynika z niej, że ruch motorowerem, pojazdem silnikowym (samochodem, motocyklem czy quadem), a także zaprzęgiem konnym dopuszczalny jest tylko drogami publicznymi. Każdym pojazdem można wjechać do lasu drogą leśną tylko wtedy, gdy jest wyraźnie ona oznaczona drogowskazami dopuszczającymi ruch (np. wskazany jest kierunek i odległość dojazdu do miejscowości, ośrodka wypoczynkowego czy parkingu leśnego). Nie dotyczy to inwalidów, którzy poruszają się pojazdami przystosowanymi do ich potrzeb.
Uwaga! Na drogach leśnych nie muszą być ustawione szlabany i znaki zakazujące poruszania się po nich, gdyż zakaz ten wynika wprost z zapisów ustawy o lasach. Obowiązuje on cały rok, nie tylko w okresie zagrożenia pożarowego.
Także jazdę konną po lesie ustawa dopuszcza tylko drogami wyznaczonymi przez właściwego nadleśniczego.
Wszystkie te przepisy nie dotyczą pracowników nadleśnictw w czasie wykonywania obowiązków służbowych, właścicieli lasów w ich własnych lasach, osób wykonujących i kontrolujących gospodarkę leśną, służb ratujących zdrowie i mienie ludzkie (policja, straż pożarna, pogotowie ratunkowe), myśliwych wykonujących zadania gospodarcze oraz właścicieli pasiek zlokalizowanych w lasach.
Skąd mam wiedzieć czy droga jest publiczna czy leśna?
Nie ma, niestety, jednolitego i czytelnego systemu oznakowania dróg publicznych biegnących przez lasy. Jest to obowiązek zarządcy drogi, który powinien oznakować drogę zgodnie z zasadami wynikającymi z przepisów ruchu drogowego oraz ustawy o lasach. Najlepiej kierować się ogólną zasadą wjeżdżania samochodem do lasu tylko tam, gdzie wyraźnie pozwalają na to znaki drogowe. Zgodnie z ustawą o lasach nie ma obowiązku oznakowania znakami zakazu dróg, gdzie nie wolno wjeżdżać. Należy zatem stosować zasadę, że droga nieoznakowana nie jest dopuszczona do ruchu.
Nadleśnictwa ustawiają tablice informacyjne z drogami wyznaczonymi do ruchu i miejscami parkingowymi. Można także szukać takich informacji w urzędach gmin i punktach informacji turystycznej.
Gdzie zostawić samochód wybierając się do lasu?
Wybierając się do lasu należy samochód pozostawić w miejscu oznaczonym jako parking lub miejsce postojowe. Zgodnie z art. 29 ustawy o lasach tylko tam można bezpiecznie parkować. Każde nadleśnictwo przygotowuje sieć parkingów leśnych oraz miejsc parkowania pojazdów. Informacje o nich można znaleźć na stronie internetowej nadleśnictwa. Najłatwiej na nią trafić wpisując adres www.lasy.gov.pl, a potem wybierając odpowiednią dyrekcję regionalną i nadleśnictwo.
Nie należy pozostawiać samochodów przed szlabanami i na poboczach dróg, nawet jeśli są one dopuszczone do ruchu, ponieważ utrudnia to ich gospodarcze wykorzystanie.
Czy strażnik leśny może zatrzymać samochód i wylegitymować kierowcę?
Strażnik leśny, podobnie jak inni pracownicy Służby Leśnej, którzy mają uprawnienia strażnika leśnego, mogą, zgodnie z art.29c Ustawy prawo o ruchu drogowym, zatrzymywać pojazdy i legitymować kierowców na terenie lasów. Jeżeli kierowca pojazdu nie zastosował się do przepisów i znaków drogowych dotyczących zakazu wjazdu, zatrzymywania się i postoju obowiązujących na terenie lasów musi liczyć się z tym, że strażnik leśny może go zatrzymać, wylegitymować i wydać polecenie co do zachowania się na drodze. Jeżeli samochód przewozi drewno lub zachodzi uzasadnione podejrzenie, że kierowca popełnił w lesie przestępstwo, strażnik leśny może zatrzymywać pojazd do kontroli także poza terenem leśnym.
Zgodnie z zapisami ustawy o lasach strażnik leśny ma także prawo do legitymowania innych osób, np. świadków wykroczeń i przestępstw, nakładania oraz pobierania grzywien (mandatów karnych), odbierania za pokwitowaniem przedmiotów pochodzących z przestępstwa lub wykroczenia oraz narzędzi i środków służących do ich popełnienia.
Należy się liczyć także z tym, że wobec osób uniemożliwiających kontrolę strażnik leśny ma prawo stosować środki przymusu bezpośredniego łącznie z użyciem broni.
Czy strażnik leśny może nałożyć mandat?
Strażnik leśny i pracownik Służby Leśnej mający uprawnienia strażnika np. leśniczy, ma prawo do nałożenia grzywny w formie mandatu karnego o wysokości od 20 do 500 złotych. Grzywny są nakładane za wykroczenia określone w kodeksie wykroczeń (np. wjazd i parkowanie pojazdu w miejscu niedozwolonym, niszczenie grzybów i grzybni, płoszenie, zabijanie dzikich zwierząt, niszczenie lęgów ptasich mrowisk itd.), w ustawie o ochronie przyrody (np. wypalanie roślinności, uszkadzanie drzew i krzewów) oraz za wykroczenia określone w prawie łowieckim.
Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenie stanowi, że grzywny są nakładane w zasadzie w formie mandatu kredytowanego, wręczanego sprawcy wykroczenia za pokwitowaniem odbioru. Mandat staje się prawomocny po pokwitowaniu jego odbioru przez ukaranego, a należność grzywny należy uiścić w terminie 7 dni na konto widniejące na blankiecie mandatu.
W przypadku gdy sprawcą wykroczenia jest osoba czasowo przebywająca na terenie naszego kraju lub osoba nie mająca stałego miejsca zamieszkania i pobytu, nakłada się mandat karny gotówkowy. W takiej sytuacji należność wpłaca się od razu osobie, która nałożyła mandat.
W sytuacji, gdy wyrządzona szkoda jest znaczna (np. skradziono drewno, zniszczono fragment lasu, budowlę lub urządzenie) i kwalifikuje się to do wyższej kary niż pięćsetzłotowy mandat, strażnik leśny występuje do sądu z wnioskiem o ukaranie i pełni rolę oskarżyciela publicznego. Wtedy grzywnę nakłada sąd, który dodatkowo może także orzec np. wypłacenie nawiązki za spowodowaną szkodę.
Asset Publisher
Życzenia Noworoczene od kolegi Z. Burzyńskiego do których dołącza się cała załoga Nadleśnictwa Brynek
Życzenia Noworoczene od kolegi Z. Burzyńskiego do których dołącza się cała załoga Nadleśnictwa Brynek
Wszystkim chcemy przekazać Życzenia Noworoczne od naszego kolegi Zygmunta Burzyńskiego, który jak sam o sobie mówi z przekąsem, że nie jest naszym starszym kolegą, a tylko trochę wcześniej urodzony niż my.
Do tych życzeń dołącza się cała załoga Nadleśnictwa Brynek.
„Na progu 2021 roku”
Zygmunt Burzyński, „Brynkowiak” - 98 letni emeryt Katowickiej Dyrekcji Lasów Państwowych członek Polskiego Towarzystwa Leśnego, Klubu Sygnalistów, honorowy członek Klubu Wabiarzy
Wśród nocnej ciszy głos się rozchodzi,
Jezus w Betlejem nam się narodził.
Trwa pandemia, są zakazy,
w domach żeśmy pozostali,
abyśmy koronawirusa nie złapali.
Szanowni Państwo, Drodzy Przyjaciele!
Pandemia koronawirusa to sprawiła,
żadnych spotkań,
nasze życie przewróciła,
- wprost na głowie wszystko postawiła.
W domach naszych, w duszy, do Boga się modlimy,
prosząc by wędrując wszedł do naszej leśnej krainy.
Pobłogosławił uczniów, studentów, leśników,
myśliwych, emerytów, sygnalistów i wabiarzy,
- ich przyjaciół i rodziny.
Niechaj Was, Waszych bliskich, Wasze rody
omijają wszelkie troski i choroby.
Pamiętajcie o tradycji i o tych co przed Wami ją tworzyli,
niechaj z Wami się radują i z Wami żyją Wasi pracownicy
i Ci wcześniej urodzeni - dziś nie młodzi emeryci,
oraz Ci młodzi co się jeszcze nie wyszumieli,
Ci po mieczu oraz Ci po kądzieli.
Chciałbym aby wszyscy teraz o tym pamiętali,
że nie będą wiecznie młodzi, zdrowi i ciągle na fali.
Kiedy jest się młodym pełne ideałów są nasze głowy.
Ale czy jest wśród nas kto nie wie który, że jajko staje się mądrzejsze od tej co je zniosła kury?
A gdy jajku ktoś mówi i wzrośnie tego jajka wielka buta, to uwierzy że mądrzejsze jest od kury i koguta.
Niechaj wiec pomyśli jeśli nawet ma dwa żółtka,
że jego droga zawodowa i życiowa także może być już krótka.
Jeśli dobrze pracujesz, więcej niż musisz,
i do tego z pasją - jak wzór dla innych, winniśmy Cię chwalić i Ci przyklasnąć.
Rzecz to wszystkim znana chociaż także niecodzienna i nie zawsze doceniana,
jak w przyrodzie tak i w życiu zmiana czasem jest potrzebna.
Niechaj władze jeśli muszą, zmian kadrowych merytorycznie dokonują,
wtedy podwładni się nie stresują i z pożytkiem dla wszystkich lepiej pracują.
Kiedy w drzewostanie prawidłowo robisz cięcia sanitarne,
to usuwasz najpierw drzewa martwe, chore, pozostawiasz zdrowe,
bo to będą może właśnie te drzewa przyszłościowe.
Chociaż już po Wigilii, w rożnych kulturach i obrzędach trwają jeszcze ciągle Święta.
Przed Nami roku 2020 zakończenie, Sylwester, Nowy 2021 Rok i Trzej Królowie.
Mędrcy Świata – Monarchowie, na razie zamknięte granice,
w swych pałacach pozostańcie, jest pandemia, trwa walka o życie.
Mirrę, kadzidło i wasze złoto
za rok przyjmiemy z ochotą,
wtedy gdy do nas przyjedziecie
może już w czystej Wiśle swe wielbłądy napoicie.
Nie karnawał i zabawy lecz pandemia i termin szczepień mamy teraz w głowie,
czas zadumy, spokoju i własnego z życiem swoim jego rozliczenia.
Pokory, życzliwości, i ludzkiego wzajemnego przebaczenia,
urazy do bliźnich w swojej duszy na wiek wieków nie chowajmy,
rękę do przebaczenia i zgody pierwsi wyciągajmy.
Każdy z nas w życiu mniej lub więcej zgrzeszył i nie jest bez żadnej winy.
Gdy bliźnim wybaczymy, Bóg także nam wybaczy, zmaże nasze winy.
Pochylić się nad nami Boże chciej,
spokój i wiarę w nasze dusze wlej.
Bo spokoju, miru wszystkim nam potrzeba,
jak głodnemu biedakowi kawałeczka chleba.
Złośliwości, waśnie i konflikty na bok już odłóżmy,
restrykcjom i zarządzeniom bądźmy więc posłuszni.
Tym, którzy Nas leczą i ratują nasze życie nie przeszkadzajmy,
własnego i bliźnich życia nie narażajmy,
o starszych poprzednikach nie zapominajmy.
Egoistom Bóg powie, grożąc swoim wielkim palcem:
„Nie kpij byś nie poległ w tej niebezpiecznej i nierównej walce”.
Choć jesteście różnych opcji i różnicie się też wiekiem,
bądź dla wszystkich, Przyjacielu, życzliwym, mądrym bądź człowiekiem.
Krytykować i potępiać wszyscy wszystkich chcemy,
lecz doradzić nie umiemy.
Jeśli pomysł lepszy antykoronawirusowy masz w swojej głowie
jadąc ze skargami do Brukseli,
podziel się z innymi uczonymi w całej Europie.
Jest czas trudny, czas pandemii i do tego zima,
każdy zdrowy i żywy do Świąt Wielkanocnych niech wytrzyma.
Niepotrzebne nam są manifestacje
i miejsc uświęconych wiarą i tradycją profanacje,
ani też inne zadymy,
żyjmy w spokoju z szacunkiem i tolerancją dla innych.
W wierszyku „Na straganie w dzień targowy” Brzechwa uczył dzieci zgody:
po co nam te kłótnie, spory głupie i tak skończymy wszyscy w zupie (warzyw spory).
Za dni kilkanaście, w styczniu jeśli Bóg pozwoli już rozpocznę mego życia 99 wiosnę,
chociaż teraz coraz trudniej jest mi oddychać i funkcjonować,
w myślach wyobraźni chciałbym z Wami przyjaciele kiedyś razem się spotkać.
Za miesięcy kilka, może latem usiądziemy razem
gdzieś w kolibie czy też innej chacie,
powspominamy pośpiewamy, pobiesiadujemy
a Wy przyjaciele tam wszyscy zagracie.
O tych co przed nami wcześniej z tego świata już odeszli
wspomnimy w modlitwie i w naszej dla nich pieśni.
Teraz będąc w przymusowej, ogólnonarodowej izolacji,
szanujmy ratujących nas i nasze życie w tej trudnej sytuacji.
Stosujmy się do rygorów oraz zaleceń i ich przestrzegajmy,
miejmy rozum i tym którzy za nas myślą i ratują nie przeszkadzajmy.
Przyjaciele jeszcze trochę pocierpimy,
potem ręce sobie podamy i się uściśniemy,
żadnych uraz, do rzetelnej pracy się weźmiemy
i gospodarkę odbudowywać będziemy.
Ale w wielkiej światowej trwodze i bojaźni,
nie zapominajmy też o naszej przyjaźni.
Jak nas w domu, chociaż przedwojennej podstawowej szkole nauczali,
starszym pomagać, szanować, o nich pamiętać nie tylko na jakiejś gali.
W czasie wojny światowej ja i moje pokolenie się cieszyło,
że po kolejnym dniu na świecie jeszcze żyło.
Okupanci niemieccy i sowieccy kościoły dewastowali, szkoły pozamykali,
aresztowanych nauczycieli, księży, leśników, inteligencję w obozach i gułagach mordowali.
Żadnych szkół, nabożeństw, sakramentów dla nas wtedy, ani zabaw nie było.
Jak nas w dzieciństwie nauczono, dorosły i każde dziecko bez Kościoła, w duszy do Boga się modliło,
za każdy dzień życia prośby i dzięki zanosiło.
Nie było też niedzieli z palmami ani Wielkanocy i Święconego,
bo zresztą nie miał kto poświęcić i nie było czego.
Ogólnie nie było Wigilii i świąt Bożego Narodzenia, Sylwestra czy też roku zakończenia.
Gospodarkę naszą, nasz majątek narodowy Niemcy i Sowieci porozkradali,
bez żadnych apeli czy nakazów myśmy po wojnie Polskę odbudowywali,
Niech więc przyjaciele nie pomstują i nie narzekają,
bo nikogo dziś nie aresztują ani do nikogo nie strzelają.
Jeśli Bóg pozwoli może za kilka miesięcy razem się spotkamy,
bo przecież dla nas i potomnych tyle dobrego do zrobienia jeszcze mamy.
Niechaj władze nasze lasami i łowiectwem oraz ich nauczaniem mądrze zarządzają –
wszak przyszłość narodu i nasz majątek narodowy w swoich rękach mają.
Chociaż wiekiem i stanem zdrowia przymuszony jestem do domowej kwarantanny,
staram się coś robić i snuć na przyszłość różne plany.
Do lekarskich zaleceń codziennie rzetelnie się stosuję,
ale w mojej już prawie, za dni kilka, 99 wiośnie życia jak przed rokiem nie funkcjonuję,
może dochodzę teraz właśnie do progu starości.
Choć nie jestem żadnym celebrytą, ani vipem,
tylko 98 letnim Katowickiej Dyrekcji Lasów emerytem,
wszystkim ludziom następcom rajskiego Adama i Ewy,
najlepsze życzenia świąteczne i noworoczne złożyć się należy.
Szczęść Wam Boże i Darz Bór,
Grają sygnaliści i śpiewa leśnych ptasząt licznych chór.
Niechaj lepsze, dobre wiatry nam zawieją,
patrzmy w przyszłość z wielką wiarą i nadzieją.
Niech najbliżsi Was wspierają, dzieci, wnuki i przodkowie Wasi
niech Wam radość dają.
Święty Gwalbert, Eustachy, Hubert i Franciszek
niech zasiądą potem z Wami razem do łowieckiej - leśnej misy.
Po pandemii i chorobach po szczepieniu, jeśli na to Bóg pozwoli
założę klub tych wcześniej urodzonych.
Tych do 95 lat będzie obowiązywał
kandydacki roczny staż.
Z hymnem na ustach myśmy przyszłością narodu,
przygotuj się do niej przyjacielu już za młodu.
Choć żadnych odznaczeń i uprawnień nie nabyłem i jestem ciągle w wieku długowieczności dochodząc teraz dość szybko do progu starości
– przesyłam wszystkim Przyjaciołom, ale także naszym przeciwnikom ogrom serdeczności i życzliwości.
Niechaj wszyscy żywi, zdrowi czas pandemii przeżyją, razem do pracy się wezmą, rękawy zawiną.
Szczęść Boże, Darz Bór!
Dziękuje za cierpliwość, wyrozumiałość i krytykę.
Sosnowiec, grudzień 2020
Zygmunt Burzyński (kontakt tel. 660 662 866)
