Polskie lasy
fot. Paweł Fabijański
fot. Paweł Fabijański
fot. Paweł Fabijański
Polska jest w europejskiej czołówce, jeśli chodzi o powierzchnię lasów. Zajmują one 29,2 proc. terytorium kraju, rosną na obszarze 9,1 mln ha. Zdecydowana większość to lasy państwowe, z czego prawie 7,6 mln ha zarządzane jest przez Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe.
W Polsce lasów wciąż przybywa. Lesistość kraju zwiększyła się z 21 proc. w roku 1945 do 29,2 proc. obecnie. Od roku 1995 do 2011 powierzchnia lasów zwiększyła się o 388 tys. ha. Podstawą prac zalesieniowych jest „Krajowy program zwiększania lesistości", zakładający wzrost lesistości do 30 proc. w 2020 r. i do 33 proc. w 2050 r. Lasy Polski są bogate w rośliny, zwierzęta i grzyby. Żyje w nich 65 proc. ogółu gatunków zwierząt.
Lasy rosną w naszym kraju na glebach najsłabszych, głównie z powodu rozwoju rolnictwa w poprzednich wiekach. Wpływa to na rozmieszczenie typów siedliskowych lasu w Polsce. Ponad 55 proc. powierzchni lasów zajmują bory. Na pozostałych obszarach występują siedliska lasowe, głównie mieszane. Ich niewielką część stanowią olsy i łęgi – niewiele ponad 3 proc.
W latach 1945-2011 powierzchnia drzewostanów liściastych na terenach PGL LP wzrosła z 13 do ponad 28,2 proc.
Na terenach nizinnych i wyżynnych najczęściej występuje sosna. Rośnie ona na 64,3 proc. powierzchni leśnej w PGL LP oraz na 57,7 proc. lasów prywatnych i gminnych. W górach przeważa świerk (zachód) oraz świerk z bukiem (wschód). Dominacja sosny wynika ze sposobu prowadzenia gospodarki leśnej w przeszłości. Kiedyś monokultury (uprawy jednego gatunku) były odpowiedzią na duże zapotrzebowanie przemysłu na drewno. Takie lasy okazały się jednak mało odporne na czynniki klimatyczne. Łatwo padały również ofiarą ekspansji szkodników.
W polskich lasach systematycznie zwiększa się udział innych gatunków, głównie liściastych. Leśnicy odeszli od monokultur – dostosowują skład gatunkowy drzewostanu do naturalnego dla danego terenu. Dzięki temu w latach 1945-2011 powierzchnia drzewostanów liściastych na terenach PGL LP wzrosła z 13 do ponad 28,2 proc. Coraz częściej występują dęby, jesiony, klony, jawory, wiązy, a także brzozy, buki, olchy, topole, graby, osiki, lipy i wierzby.
W naszych lasach najczęściej występują drzewostany w wieku od 40 do 80 lat. Przeciętny wiek lasu wynosi 60 lat. Coraz więcej jest drzew dużych, liczących ponad 80 lat. Od końca II wojny światowej ich powierzchnia wzrosła z 0,9 mln ha do prawie 1,85 mln ha.
Raporty o stanie lasów w Polsce
Najnowsze aktualności
„Wiosna w lesie”
„Wiosna w lesie”
fot. K.Jagiełło
fot. K. Jagiełło
fot. K. Jagiełło
fot. K. Jagiełło
W dniu 12 maja br Nadleśnictwo Brynek zorganizowało dla uczniów z zaprzyjaźnionej Szkoły Podstawowej w Tworogu zajęcia edukacyjne pt. „Wiosna w lesie". W spotkaniu udział wzięły dwie drugie klasy w sumie ponad 30 dzieciaków wraz ze swoimi wychowawczyniami. Na wstępie w izbie edukacyjnej zlokalizowanej przy siedzibie nadleśnictwa odbyła się pogadanka z leśnikiem o tym jak przyroda wiosną budzi się do życia, jakie są pierwsze oznaki wiosny, które ptaki wracają po zimie z ciepłych krajów, jak zachowują się zwierzęta o tej porze roku, dlaczego zmienia się ich wygląd, sierść czy zachowanie.
Następnie dzieci układały obrazki wiosennych kwiatów z rozsypanych puzzli. Przedstawiały one: przebiśniegi, krokusy, zawilce, przylaszczki, stokrotki oraz sasanki. Dzieci nie miały większych kłopotów z ułożeniem obrazków ale przy nazwaniu poszczególnych roślin musiały już pomóc panie.
Następnie wszyscy uczestnicy spotkania wyruszyli na spacer w celu poszukiwania wiosny w lesie. Nie było to trudne zadanie, w koło kwitły krzewy, drzewa wypuszczały młode listki, zieleniła się trawa, żuki dreptały po leśnych ścieżkach razem z nami, mrówki jak zawsze dzielnie pracowały naprawiały po zimie swoje kopce, a ptaki uprzyjemniały nam pobyt w lesie swoim śpiewem.
Po spacerze wróciliśmy do izby leśnej na zasłużone pieczone kiełbaski. Podczas kiedy drugoklasiści posilali się kiełbaskami edukator czytał opowieść o jelonku Guziku, który próbował się dowiedzieć kim tak naprawdę jest.
I na tym musieliśmy zakończyć nasze spotkanie.
Do zobaczenia następnym razem!
