Polskie lasy
fot. Paweł Fabijański
fot. Paweł Fabijański
fot. Paweł Fabijański
Polska jest w europejskiej czołówce, jeśli chodzi o powierzchnię lasów. Zajmują one 29,2 proc. terytorium kraju, rosną na obszarze 9,1 mln ha. Zdecydowana większość to lasy państwowe, z czego prawie 7,6 mln ha zarządzane jest przez Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe.
W Polsce lasów wciąż przybywa. Lesistość kraju zwiększyła się z 21 proc. w roku 1945 do 29,2 proc. obecnie. Od roku 1995 do 2011 powierzchnia lasów zwiększyła się o 388 tys. ha. Podstawą prac zalesieniowych jest „Krajowy program zwiększania lesistości", zakładający wzrost lesistości do 30 proc. w 2020 r. i do 33 proc. w 2050 r. Lasy Polski są bogate w rośliny, zwierzęta i grzyby. Żyje w nich 65 proc. ogółu gatunków zwierząt.
Lasy rosną w naszym kraju na glebach najsłabszych, głównie z powodu rozwoju rolnictwa w poprzednich wiekach. Wpływa to na rozmieszczenie typów siedliskowych lasu w Polsce. Ponad 55 proc. powierzchni lasów zajmują bory. Na pozostałych obszarach występują siedliska lasowe, głównie mieszane. Ich niewielką część stanowią olsy i łęgi – niewiele ponad 3 proc.
W latach 1945-2011 powierzchnia drzewostanów liściastych na terenach PGL LP wzrosła z 13 do ponad 28,2 proc.
Na terenach nizinnych i wyżynnych najczęściej występuje sosna. Rośnie ona na 64,3 proc. powierzchni leśnej w PGL LP oraz na 57,7 proc. lasów prywatnych i gminnych. W górach przeważa świerk (zachód) oraz świerk z bukiem (wschód). Dominacja sosny wynika ze sposobu prowadzenia gospodarki leśnej w przeszłości. Kiedyś monokultury (uprawy jednego gatunku) były odpowiedzią na duże zapotrzebowanie przemysłu na drewno. Takie lasy okazały się jednak mało odporne na czynniki klimatyczne. Łatwo padały również ofiarą ekspansji szkodników.
W polskich lasach systematycznie zwiększa się udział innych gatunków, głównie liściastych. Leśnicy odeszli od monokultur – dostosowują skład gatunkowy drzewostanu do naturalnego dla danego terenu. Dzięki temu w latach 1945-2011 powierzchnia drzewostanów liściastych na terenach PGL LP wzrosła z 13 do ponad 28,2 proc. Coraz częściej występują dęby, jesiony, klony, jawory, wiązy, a także brzozy, buki, olchy, topole, graby, osiki, lipy i wierzby.
W naszych lasach najczęściej występują drzewostany w wieku od 40 do 80 lat. Przeciętny wiek lasu wynosi 60 lat. Coraz więcej jest drzew dużych, liczących ponad 80 lat. Od końca II wojny światowej ich powierzchnia wzrosła z 0,9 mln ha do prawie 1,85 mln ha.
Raporty o stanie lasów w Polsce
Najnowsze aktualności
Informacja o zabiegach ochronnych
Informacja o zabiegach ochronnych
Nadleśnictwo Brynek informuje, że w dniu dzisiejszym tj. 23 maja br. w godzinach porannych zostały przeprowadzone zabiegi ograniczające masowe występowanie osnui gwiaździstej na terenach leśnych leśnictwa Krywałd.
Zabiegi wykonane zostaną preparatem LOS OVADOS 200 SE przy użyciu samolotu PZL M18B Dromader
Powierzchnie na których prowadzone będą zabiegi, oznaczone zostaną tablicami ostrzegawczymi.
Osnuja gwiaździsta to jeden z głównych szkodników sosny. Postać dorosła przypomina nieco ubarwieniem osę i mierzy do 1,5 cm. Sosna w lasach naszego Nadleśnictwa stanowi zdecydowaną większość, stąd szczególnie ważne jest zadbanie o jej stan zdrowotny. Masowe pojawienie się osnui (gradacja) może doprowadzić do śmierci drzewa lub całych grup drzew, szczególnie, jeśli ma miejsce rok po roku. Larwy nie zjadają tegorocznych igieł, ponieważ w maju, kiedy żerują, jeszcze ich nie ma. Dzięki temu sosna od razu nie obumiera. Ponowny atak bywa już jednak dla drzewa zabójczy.
W Lasach Państwowych regularnie przeprowadza się badania liczebności tego owada w celu prognozowania zagrożenia. To pozwala zaplanować skuteczne akcje ograniczania jego liczebności.
Preparat, który zastosujemy do oprysków prowadzonych z powietrza, to środek o działaniu żołądkowym i kontaktowym, przeznaczony do zwalczania larw. Dzięki właściwie przeprowadzonym zabiegom, większość preparatu pozostaje w koronach drzew, na oprzędach osnui. Okres karencji dla runa leśnego wynosi 7 dni. Należy przy tym podkreślić, że używany przez Lasy Państwowe środek jest bezpieczny dla ludzi, zwierząt i roślin. Jego toksyczność ogranicza się do owadów.
